Wygładzanie siatki

FEM-Design definiuje obszary wygładzania siatki w celu rozwiązania możliwych problemów osobliwości macierzy. Mowa tu o obszarach trudnych, gdzie siły wewnętrzne zmieniają się znacząco, a gdzie zależy nam na odwzorowaniu realnych wartości.

Obszary wygładzania siatki mogą być generowane automatycznie przez generator siatki lub procesy obliczeniowe. Automatyczne generowanie siatki zawsze prowadzi do tworzenia okrągłych obszarów wygładzania, których punkty centralne umieszczone są w miejscu osobliwości (np. nad podporami i kolumnami). Promień obszaru wygładzania zależy od geometrii miejsca jego występowania.

Problem osobliwości macierzy

W wyniku ulepszania siatki obliczone wyniki zbiegają się do rozwiązania teoretycznego. Problem polega na tym, że w pewnych miejscach zgodnie z teorią uzyskujemy nieskończone siły wewnętrzne, co oznacza, że siły wewnętrzne zwiększają się za każdym razem, gdy dogęszczamy siatkę.

Miejscami tymi mogą być: podpory punktowe, końce podpór krawędziowych, wierzchołki podpór powierzchniowych, końce belek i kolumn, punkty końcowe linii przecięcia przylegających powierzchni, obciążenia punktowe, końce obciążeń liniowych, wierzchołki obciążeń powierzchniowych itp. W praktyce zazwyczaj problem osobliwości występuje w miejscach podpór, ponieważ mają one duży wpływ na siły wewnętrzne (np. momenty ujemne) w stosunku do innych obszarów.

Po co czekać? Wypełnij poniższy formularz, aby pobrać licencję testową FEM-Design i rozpocząć swoją podróż już dziś!

FEM-Design Wiki

Aby uzyskać więcej informacji na temat teorii dotyczącej wygładzania siatki, odwiedź Wiki FEM-Design, klikając tutaj.

FEM-Design Blog